Сиқым баба – Бәйдібек би мен Домалақ ананың шөбересі, Дулат бабаның үлкен ұлы. Шамамен II-ші ғасырдың I жартысында өмір сүрген. Сиқым бабадан бері 70 аса ата өмір сүрген. «Бабырнама» кітабы дерегі бойынша Мұхамед Хайдар Дулати мен бірсыпыра Дулат-Сиқымдар Кабулға, Лахорға, Дели сұлтанатының жеріне көшкен. Үндістанда қазір «Сикким» штаты бар.



Сихым баба кесенесінің биіктігі 18 метр, аумағы 3 га, 2006 жылы салынған. Батыс Европа – Батыс Қытай жолының 657 шм орналасқан. Сайрам ауданына кірген тұстағы Машат асуының биігінде аспанмен тілдесіп, өзгеше сән-салтанатпен алыстан көз тартып тұр.



Ескерткіш төрт ұстын (бағана), ортасында шаңырақ және алты қоңыраудан тұрады. Төрт ұстын, ортасындағы шаңырақ – адамзаттың бірлігін білдіреді және алты қоңырау – алалықтың белгісі. Сиқым баба кесенесіне жылына 10 мыңға жуық адам зиярат етуге келеді. Ал Сиқым бабаның ұрпақтары жылына осы жерде жиналып ас береді.



1854 жылы Қасымбек датқа мен Батырбек датқаның ықпалымен Сиқымдар жаңа руға бөлінді. Оларды Тоғатай, Борас, Қусирақ, Бағлан, Шуылдақ деп атады.